Op de tentoonstelling van Beelden in Leiden in 2014 was Luuk van Binsbergen (1987) een van de deelnemers. Aan de huidige editie neemt hij zijdelings deel met een presentatie van een werk bij het kantoor van Geelkerken Linskens Advocaten aan het Noordeinde.
Bij zijn afstuderen aan de ArtEZ Hogeschool voor de Kunsten in 2012 werd Van Binsbergen door NRC-Handelsblad opgemerkt als een van de meest talentvolle nieuwkomers van dat jaar. Al even opmerkelijk zijn het materiaal en gereedschap waarmee de Enschedese beeldhouwer werkt: boomstammen en motorzaag. Terugkerende begrippen in het nog prille oeuvre zijn ‘balans’, ‘ritme’, ‘beweging’, ‘verbinding’ en ‘contrast’. Hij laat zich in principe leiden door een van te voren bepaalde methode. ‘Dan spreek ik met mezelf bijvoorbeeld af om schijven te zagen waarvan de dikte bij elke volgende schijf met één-derde toeneemt’, zegt Van Binsbergen. ‘Met die schijven ga ik vervolgens het beeld opbouwen. Ik zou ze dan trapsgewijs kunnen stapelen, om maar wat te noemen, waarbij de ene schijf steeds op twee-derde deel van de andere schijf rust. Door die herhaling en beredeneerde variatie krijg je vanzelf een sterke structuur, die een tegenwicht biedt aan de grilligheid van de boomstam.’ De gekozen methode is overigens niet zaligmakend.
Van Binsbergen: ‘Je moet niet bang zijn om van je plan af te wijken. Ik kan tijdens het werken zomaar een zijpad inslaan, gewoon omdat zich nieuwe mogelijkheden aandienen die ik eerder niet zag.’
eikenhout
h. 166cm
2015
