Lisa van Casand gaat voor haar sculptuur, Bottom Crawlers, brittle Stars and the Country of Perpetual Night, de diepte in en zij confronteert ons met een duister landschap. Specifiek dat van de Clarion Clipperton Zone, een gebied van omstreeks 6 miljoen vierkante kilometer op de bodem van de Atlantische Oceaan. Vooralsnog leven hier ontelbare sponzen, koralen, octopussen, zeekomkommers en slangsterren zonder enige glimp van licht. De vraag is voor hoelang: in de nabije toekomst zullen de metaal- en mineraalrijke mangaanknollen waaraan deze wezens zich vastklampen worden gemijnd. Hun relatief grote hoeveelheden kobalt, nikkel, koper en yttrium zijn immers uitermate geschikt voor de productie van windturbines, batterijen, zonnepanelen en ledverlichting. Oftewel, de duistere diepzee zal worden ontgonnen om de transitie naar een groenere economie te faciliteren. De gevolgen zullen desastreus zijn voor de biodiversiteit en miljoenen jaren oude soorten waarvan we nog niet eens weten dat ze bestaan dreigen voorgoed te verdwijnen. Van Casand zal de overblijfselen van één uiterst fragiele slangster tonen die van de duistere diepzeebodem naar de gedempte gracht is gereisd.
2022
