Habla
Habla , Talk, Spreek ... In de industriële, verlichte hal staat het meer dan mansgrote beeld van Mozes naar Michelangelo. Dit beroemde beeld – het origineel dateert uit 1513-1516 - verbeeldt niet alleen de vader van de drie grootste monotheïstische religies, maar is gemaakt door een van de grootste kunstenaars uit de Europese geschiedenis, vader van de beeldhouwkunst. Er wordt wel over Michelangelo beweerd dat hij vond dat zijn beelden zo realistisch en goed getroffen waren, dat hij ze kon laten spreken. De jonge vrouw, Cristina Lucas, loopt met een hamer in haar hand op het beeld af en begint het iconische beeld kapot te slaan. Met elke slag van de hamer roept ze Habla! Spreek! Spreek! Maar het beeld zegt niks terug... Deze beladen actie beslaat een zeven minuten durende video.
Je schrikt bij het zien van haar persoonlijk iconoclasme, juist omdat haar vernietigingsdrift gericht is op een collectief gewaardeerd en bewonderd icoon. Met haar ogenschijnlijk eenduidige actie snijdt zij ook diepere lagen aan. Zoals bij alle Beeldenstormen gaat het niet alleen om het beeld dat kapot gemaakt wordt, maar om de politieke, sociale en religieuze structuren waar het beeld voor staat. Cristina Lucas valt in Michelangelo’s beeld de mannelijke hegemonie in de kunst aan. Tegelijkertijd confronteert zij het mythologische verhaal van Mozes met de macht van de drie monotheïstisch religieuze instituties – Joodse, Christelijke en Islamitische – die o.a. op Mozes’ rol gebaseerd zijn. Die creëerden de heilige archetypes en legitimeren zo tot op de dag van vandaag de seksuele hiërarchie in onze maatschappij. Mozes als oerbeeld van de mannelijke hegemonie. Maar het beeld zegt niks terug. In de actie ligt de verlossing!
