Jason Hendrik Hansma

Voor Jason Hendrik Hansma (1988, Lahore, Pakistan, NL/AUS woont en werkt in Rotterdam) speelt het begrip van de ‘tussenruimte’ — een plek waar iets gebeurt wat nog niet is gearticuleerd — een sleutelrol in de beschouwing van hoe ons lichaam zich zowel esthetisch als politiek verhoudt tot digitale en analoge ruimtes. Hoe vormen grenzen zich tussen verschillende sferen?

Vanuit het werken met een een breed palet van verwijzingen en de veranderlijke eigenschappen van verschillende materialen, verhoudt zijn werk zich tot architecturale, culturele en fysieke standaarden en het doorbreken van normen. In zijn werk speelt taal en het verlies van taal een centrale rol, om een nieuw perspectief te werpen op hoe we onszelf positioneren ten opzichte van, en tegenover elkaar. In Leiden toont de kunstenaar een nieuwe serie van werken: in beton gegoten en daarna met de hand gepolijste afgietsels van gestandaardiseerde deurposten, geïnstalleerd op de stoepen van bewoners in de omgeving van de Hooglandse Kerkgracht. De deurposten hebben hun functie verloren en markeren in hun nieuwe gedaante en positie de ruimte tussen publieke en privé ruimte. Zonder inkepingen voor scharnieren of sloten, vormen ze drempels om te verleggen, standaarden om te bevragen. 

De openheid voor wat niet af is

In 2019 verbleef Jason Hendrik Hansma als resident in het Van Doesburghuis in Parijs. Van Doesburg, oprichter van de Stijl, woonde ook geruime tijd in Leiden. In een interview met Friso Wijnen legt Jason uit hoe hij zich verwant voelt aan deze kunstenaar: "Theo was een multidisciplinaire kunstenaar. Ik weet niet of ik mezelf ook zo kan noemen, maar ik beweeg me graag tussen taal en daar waar taal ophoudt, tussen voornaamwoord en beeld, analoge en digitale ruimte. Als kind heb ik enkele beroertes gehad met periodes van afasie als gevolg, een taalstoornis die maakte dat ik moeilijk sprak. Ik zag een bloem, wist dat het een bloem was maar kon er geen woord voor vinden. Waar voor de meeste mensen objecten en de namen waarmee die objecten worden aangeduid als vanzelfsprekend over elkaar heen vallen, ervaar ik sinds mijn kindertijd ruimte voor interpretatie. Dit wekte mijn interesse voor wat ik tussenruimtes noem: daar waar iets gebeurt wat nog niet gearticuleerd is. In het Bangkok van mijn tienerjaren gebruikten de kookboeken grammen noch centiliters, je had de ingrediënten en je tong als graadmeter. Die openheid voor wat niet af is, intrigeert me."

Jason Hendrik Hansma is in 2013 afgestudeerd aan het Piet Zwart Institute in Rotterdam.