Margriet van Breevoort

Margriet van Breevoort (1990) studeerde in 2013 af aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht. Zij werd in dat jaar genomineerd voor zowel de Jan Zumbrink Prijs als de Gogbot Youngblood Award.

Hyperrealistische kunst is vaak een kwestie van ‘what you see is what you get’. Voor fantasie is geen ruimte. Toch is fantasie precies waar het om draait bij de hyperrealistische beelden van Margriet van Breevoort. Haar vormgeving is dermate levensecht dat ook elke afwijking van de realiteit meteen geloofwaardig wordt. De vervreemding maakt Van Breevoorts beelden griezelig echt. Een concrete boodschap of ingewikkeld onderliggend concept is er meestal niet. De kijker laten geloven in het onmogelijke, dat is wat de kunstenares in de eerste plaats nastreeft.

Nergens is meer behoefte aan dat geloof dan in een ziekenhuis. Bij Homunculus Loxodontus liet Van Breevoort zich inspireren door het Leids Universitair Medisch Centrum, dat voor Beelden in Leiden 2016 als haar beeldsponsor optrad. Homunculus Loxodontus toont een wezen dat het midden houdt tussen een zeelolifant en reusachtige larve. Zijn argeloze uitstraling en hulpeloze voorkomen geven het iets zeer aandoenlijks. Geduldig zittend op een bankje zoals je dat aantreft in de wachtkamers van een ziekenhuis lijkt zijn aanwezigheid volkomen vanzelfsprekend. In het hoofd van de kijker ontvouwt zich automatisch een verhaal. Zit hier iemand met een zeldzame ziekte? Gaat het om een product van de biotechnologie? Of kijken we misschien naar een toekomstige versie van onszelf?

Zij won aan het einde van de tentoonstelling van 2016 de Publieksprijs.