Marit Westerhuis (b. 1992, Nederland) woont en werkt in Amsterdam. Ze studeerde aan Academie Minerva en het Frank Mohr Instituut in Groningen, en aan de Amsterdamse Rijksakademie. Westerhuis is geïnspireerd door technologische ontwikkelingen in relatie tot het menselijk lichaam in een steeds veranderende omgeving. Dit verweeft ze met onderwerpen als occultisme, alchemie en het bovennatuurlijke, zaken die haaks lijken te staan op het moderne vooruitgangsdenken en het hardvochtige geloof in technologie. Deze tegenstrijdigheden versmelt ze tot een archeologisch futurisme.
Voor Beelden in Leiden 2022 presenteert Marit Westerhuis haar nieuwe werk Pulver.
Voor I feel the bleached bones of lifeless stars drifting above heeft Westerhuis fictieve opgravingen gedaan die zij door middel van een diorama aan de bezoeker openbaart. Het diorama herschept een driedimensionaal tafereel dat bevroren is in tijd en ruimte. Hoewel ‘diorama’ oorspronkelijk ‘doorzien ’betekent, dient het medium ook als scherm waarop fictie en fantasie samensmelten met de weergave van kennis en wetenschap.
In de opgraving zijn sporen te vinden van de buskruitramp die in 1807 een groot deel van Leiden verwoestte. Naar schatting kwamen rond de 160 mensen om het leven, raakten omstreeks de 2000 zwaargewond en werden 221 huizen in één klap weggevaagd. Ook de Hooglandse Kerk raakte ernstig beschadigd.
Buskruit had tegen het einde van de veertiende eeuw de oorlogvoering van Europa volledig veranderd. Het speelde later een belangrijke en destructieve rol in de expansiedrift van Europese mogendheden. Niet alleen werd zij gebruikt voor de wapens waarmee de Europese veroveraars volkeren overzee uitmoordden, ook werd zij door slavenhandelaren in Afrika tegen mensen geruild. Buskruit speelde zodoende een niet te onderschatten rol in het Europees kolonialisme, en de daaraan gelieerde trans-Atlantische slavenhandel.
Een doorontwikkelde variant van dit zwarte poeder wordt nog steeds ingezet voor oorlog, onderdrukking en overheersing. Onze diersoort heeft klaarblijkelijk geen lessen getrokken uit het verleden en lijkt nog steeds te geloven dat enkel exploitatie en extractie haar voortbestaan kunnen garanderen.
Marit wint met dit werk de Frans de Witprijs 2022.
In haar gesprek met Sleutelstad licht ze haar werk toe https://soundcloud.com/sleutelstad/
16 mei 2024
16 uur opening She Said - Editie 2024 - Lutherse Kerk
21 juni 2024
Midzomernacht op Rhijnhof met muziek en nieuw werk te zien van Beelden in Leiden-kunstenaars Yair Callender en Rein Verhoef. Te zien t/m 22 september
Altijd te bezoeken op Rhijnhof is werk van Lisa Šebestíková en Lungiswa Gqunta.
4 augustus 2024
finissage BiL2024
She Said