Playground

Een poort, een kijkdoos, wakende hondfiguren, een opeenstapeling van waardevolle spullen, een speelse herinnering en een lieflijk en toch ook verontrustend stripfiguur… Playground, de nieuwe editie van de jaarlijkse tentoonstelling Beelden in Leiden op de Hooglandse Kerkgracht, is een plek waar je spelenderwijs de wereld kunt ontdekken, net als een speeltuin.

Het curatorenduo Peter van der Es en Adam Nillissen, oprichters van de kunstenaarsbeurs Unfair, brengen binnen dit thema nieuw werk van Bas Oussoren, Susanne Khalil Yusef, Nazif Lopulissa, Eugenie Boon, Vera Gulikers en Stijn ter Braak samen. De kunstenaars onderzoeken met speelse verwondering in hun werk de werkelijkheid, stellen eigen spelregels en vervormen daarmee onze belevingswereld. Ze geven bezoekers de ruimte om nieuwe en andere visies te ontdekken en om elkaar te ontmoeten. Net als een speeltuin, die een plek is van spelen, ontdekken en ontmoeten.

De kunstenaars worden in hun proces begeleid door de curatoren, het bestuur van stichting Beelden in Leiden en de master, dit jaar is dat kunstenaar Gabriel Lester. 

Playground

Hoewel niet weg te denken uit het stadsbeeld, hebben publieke speeltuinen een minder lange geschiedenis dan je zou verwachten. In de vorm zoals we die nu kennen is de speeltuin bedacht rond 1900 door de Amsterdamse scheepsbouwer Uilke Jans Klaren. Een speeltuin moest voor iedereen zijn, gedragen door de gezinnen die er gebruik van maakten. Het is niet alleen een plek waar kinderen kunnen spelen, maar het biedt ook een reis langs verschillende inzichten en vaardigheden en het is een sociale plek, een ontmoetingsplaats met activiteiten voor alle leeftijden.

De speeltuin is een mooie metafoor voor een openbare tentoonstelling. Een plek waar iedereen welkom is, die uitnodigt tot een bezoek.

De speeltuin is een plek waar je spelenderwijs de wereld kunt ontdekken en een sociale plek waar je andere mensen kunt ontmoeten. Met dit thema zoeken de curatoren naar een manier om bezoekers en passanten te verbinden aan actuele hedendaagse beeldende kunst en de publieke ruimte weer toe te eigenen aan verwondering en verbinding - als tegengestelde beweging ten opzichte van de polarisatie en vervreemding die in toenemende mate een rol lijkt te spelen in de openbare ruimte. 

En al is geen speeltuin hetzelfde, toch gelden er over het algemeen dezelfde principes. Een kind zoekt naar de regels van de speeltuin en leert dat alles ook anders kan; je kan staan op de schommel of ondersteboven van de glijbaan. Een speeltuin daagt uit om buiten de regels te treden. 

Spelenderwijs

Het principe van de speeltuin, van spelenderwijs tot nieuwe inzichten komen, is voor onze kunstenaars een centraal uitgangspunt.

Met de pastelkleurige grootse poort speelt Bas Oussoren met de functie en verwachtingen van de kijker en onderzoekt hij hoe materialen en objecten zich tot elkaar verhouden. In het werk van Susanne Khalil Yusef wordt met speelse vormen en technieken een verbinding aangegaan met onderwerpen als migratie, sociale cohesie en onderdrukking. Bij Nazif Lopulissa komen de voorwerpen samen die voor hem en vanuit zijn persoonlijke geschiedenis echt belangrijk zijn. Want wat neem je mee als je moet vluchten? Wat is echt belangrijk? Voor Eugenie Boon is het spel een concrete vorm om bezoekers fysiek onderdeel te maken van haar werk en performances, waarin zij culturele uitingsvormen en betekenissen tegenover elkaar uitspeelt. Hier gaat ze terug naar haar jeugd en deelt deze herinnering met ons. Vera Gulikers onderzoekt in haar kleurrijke werk de verhoudingen tussen feministisch gedachtegoed en mannelijke tradities binnen de kunsten. Daarbij reflecteert ze met de wakende honden op de kwetsbaarheid van kunst in de buitenruimte. In zijn soms theatrale installaties repliceert Stijn ter Braak levensechte ruimtes, zoals hier de voordeur van de conciërge, en schudt hij het realiteitsbeeld van de toeschouwer heel even door elkaar. De keuze voor materiaal is zowel artistiek als milieubewust. In zijn ogen zit er een zekere poëzie in het transformeren van iets wat iemand heeft bestempeld als rommel naar een kunstwerk, dat mensen bij uitstek waarderen. 

Playground wordt mede mogelijk gemaakt door Mondriaanfonds, BPD Cultuurfonds, gemeente Leiden, Business Platform Schipholweg Schuttersveld, Energiepark Leiden en Art Salvage B.V.