Riet Wijnen

Riet Wijnen (1988, Venray, NL - woont en werkt in Amsterdam) legt in o.a. haar teksten, fotogrammen, houtdrukken en sculpturen verbanden tussen abstractie, waarneming, taal en structuur: meestal via de reconstructie van een verhaal, biografie of specifiek verleden.

In 2015 startte de kunstenaar de cyclus Sixteen Conversations on Abstraction, waarin zij fictieve gesprekken schrijft tussen vergeten of ondergewaardeerde, vaak vrouwelijke figuren uit de geschiedenis van de abstracte kunst en de wetenschap, bijvoorbeeld de modernistische kunstenaars Marlow Moss, Grace Crowley en academica en activist Silvia Federici. Deze gesprekken voeden ook een meetkundige vormentaal waarin de kunstenaar, in een zelf ontwikkelde logica, verbanden tussen de gesprekken ruimtelijk en sculpturaal vertaald. Met het balanceren tussen informatie en abstractie wijst Wijnen ons erop dat taal een kunstmatig systeem is, zowel een hulpmiddel als een structuur die we belichamen en bewonen alsof het een onderdeel van onszelf is. In haar werk wordt de suggestie gewekt dat een logica aanwezig is, hoewel deze niet direct toegankelijk is. Haar sculptuur in Leiden maakt onderdeel uit van deze cyclus en haar werk is hiermee voor het eerst in de openbare ruimte te zien.

In Leiden toont Wijnen een werk in vier delen, dat balanceert tussen sculptuur en meubelstuk: (Play) Furniture Sixteen Conversations on Abstraction: Locations (zitten = kijken / lezen / horen) (2021). de sculptuur verhouden en er gebruik van maken, door erop te zitten, aan te hangen of in te klimmen. Het werk bevraagt hoe een lichaam een object kan “lezen”. De toeschouwer kan in plaats van te kijken naar of te lezen over abstractie, de betekenis van dit gedachtengoed ervaren met het lichaam. De sculptuur vormt hiermee een fysiek kennissysteem.

Riet Wijnen is in 2012 afgestudeerd aan het Sandberg Instituut in Amsterdam. In 2017 en 2018 was zij resident aan de Rijksakademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam.