In het werk van Stijn ter Braak (1995) spelen elementen zoals humor, illusie en shock en bewuste rol, met name om de oprechte aandacht van de toeschouwer te verdienen. In zijn soms theatrale installaties repliceert hij levensechte ruimtes, waaronder in het verleden zijn badkamer en slaapkamer. Bij benadering zijn de projecten complexe trompe l’oeils, waarin hij met uiteenlopende restmaterialen, op 1:1, omgevingen en situaties nabootst.
De keuze voor materiaal is zowel artistiek als milieubewust. In zijn ogen zit er een zekere poëzie in het transformeren van iets wat iemand heeft bestempeld als rommel naar een kunstwerk, dat mensen bij uitstek waarderen. In zijn werk wil hij het realiteitsbeeld van de toeschouwer heel even door elkaar schudden. Met een verzameling spullen, de leefomgeving van de kunstenaar, verweeft Stijn op speelse wijze verwachtingen, persoonlijke aanleidingen en universele ervaringen, tot presentaties die zowel toegankelijk als gelaagd zijn.
In zijn werk speelt Ter Braak vaker met de regels van wat als binnenruimte en buitenruimte wordt ervaren, zoals toen hij in het appartement naast zijn huis, een replica van zijn badkamer nabouwde. Voor Beelden in Leiden zal Ter Braak onderzoek moeten doen naar nieuwe materialen die in de buitenlucht voldoende robuust zijn, en de vertaling van zijn uitgangspunten naar een publieke context.
Stijn ter Braak woont en werkt in Antwerpen, alwaar hij in 2018 zijn master Vrije Kunsten (Schilderkunst) aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten afrondde. Recent was werk van hem te zijn tijdens Art Rotterdam in de presentatie Prospects van het Mondriaan Fonds.