Chinese whispers
Een van de oudste Europese bodemvondsten uit de IJstijd is een klein vrouwbeeldje dat in 1908 werd gevonden op een laat-paleolithische vindplaats bij Willendorf in der Wachau in Oostenrijk. Het wordt ongeveer 24.000 tot 22.000 v. Chr. gedateerd. De vrouwelijke vruchtbaarheidskenmerken van het gezichtloze beeldje zijn sterk geprononceerd: volle borsten, dikke buik, venusheuvel, dijen en billen. Door de vruchtbaarheidssymboliek werd het beeldje de Venus van Willendorf genoemd, hoewel er geen enkele relatie is met de gelijknamige Romeinse godin.
De twee vrouwelijke kunstenaars Alexandra Hunts en Anna Frijstein namen dit oerbeeld van de vrouw als uitgangspunt voor hun gezamenlijk werk Chinese whispers (2017). De reeks van 48 Venusbeeldjes is het resultaat van hun project, waarbij zij beiden de Venus van Willendorf stelselmatig van elkaar naboetseerden. Elk beeldje heeft dezelfde kenmerken en tegelijkertijd zijn zij alle verschillend. Zoals het fluisterspel Chinese whispers, waarin een zin alsmaar fluisterend doorgegeven wordt en er getracht wordt het oorspronkelijke bericht te behouden. Uiteindelijk komt er echter altijd een andere boodschap door. Zij gebruikten telkens eenzelfde stuk plasticine. Iedere geboetseerde Venus werd gefotografeerd en in plastic gecast alvorens de omgesmolten plasticine wederom in te zetten voor de volgende Venuskopie. Het resultaat is een
collectie foto‘s van alle 48 Venusrepresentaties achter de plastic gietsilhouetten. Zij stellen hiermee authenticiteit en originaliteit, van zowel kunstwerk als kunstenaar, op de proef. De vacuüm gevormde Venusbeeldjes, goed te zien van opzij, benadruk- ken de technische reproduceerbaarheid waar de originele inhoud ontbreekt: een representatie van een representatie van een representatie.
