Clémence Lollia Hilaire 

Clémence Lollia Hilaire (b. 1995, Guadeloupe) woont en werkt in Amsterdam. Hilaire volgde in 2017 het Honoursprogramma aan de Rietveld Academie, volgde een Interuniversity course in Caribbean Studies aan de Leiden Universiteit en studeerde in 2020 af aan de Gerrit Rietveld Academie. Momenteel is zij resident aan De Ateliers in Amsterdam. Ze heeft haar werk getoond in verscheidene tentoonstellingsruimtes in binnen- en buitenland waaronder het Frans Hals Museum, Marwan Project Space, Haus Wien en Het Hem.  Hillaires werk behelst evenzeer een zoektocht naar wie zij zelf is als een onderzoek naar de complexe processen die ten grondslag liggen aan identiteitsvorming.  Ze probeert daarbij de grenzen van puurheid en essentialisme te verschuiven en is gevoelig voor vragen over ras en hybriditeit.  Ten grondslag aan haar praktijk ligt de overtuiging dat elke vorm van categorisering contingent is en zodoende ontvankelijk voor verandering. 

Het werk Many years back there was a virus ravaging us - made the black skin of my neighbors turn toward the moon dat Hilaire maakt voor Beelden in Leiden 2022 nodigt de bezoekers uit om over de Hooglande Kerkrgracht te wandelen, begeleid door de stem van een onbekende spreker die weerklinkt door de in de Hooglandse Kamer op te halen koptelefoon. Al lopende synchroniseren het ritme en de cadans van de bezoeker met het ritme en de cadans van de verteller die, terwijl hij zich voortbeweegt over afwisselend kalme en rumoerige terreinen, spreekt over de desastreuze effecten die de pesticide chloordecoon heeft gehad op mens en milieu in de Franse Antillen. In Guadeloupe en Martinique werd deze giftige stof tot 1993 in grote hoeveelheden gebruikt op de bananenplantages. Dat wil zeggen, nog jaren nadat zij elders ter wereld was verboden. De wandeling is allesbehalve vrijblijvend: de bezoeker wordt als het ware meegenomen op een expeditie naar het onzichtbare giftige molecuul en krijgt ondertussen steeds meer inzicht in de noodlottige oorsprong van de vrucht die in Europa in groten getale wordt geconsumeerd 

In Many years back there was a virus ravaging us - made the black skin of my neighbors turn toward the moon fungeert de bananenplantage als een metafoor voor ideeën over zuiverheid en ras. Wanneer standaardisering en selectie tot extinctie van een soort leiden, doemt de zin van de uit Martinique afkomstige dichter en wetenschapper Édouard Glissant op “consent not to be a single being”. 

'Many years back there was a virus ravaging us - made the black skin of my neighbors turn toward the moon' verleent haar titel aan de droomachtige proza van Renee Gladmans boek 'Juice'. Rene Gladman, Juice (Berkeley: Kelsey Street Press, 2000), p. 34.